جشن خرمن :
جشن خرمن یکی از جشن های سنتی شمال ایران است که مردان شرکت کننده در آن به اجرای برنامه های آیینی چون سرنانوازی, خرمن کوبی(جینگا), شکرگزاری و نیایش, رقص خرمن می پردازند.
برگزاری ورزش‌های بومی‌محلی مانند مسابقات کشتی گیله‌مردی، طناب‌کشی، پاچوب بازی، قیش‌بازی، لافندبازی، موسیقی محلی، نمایشگاه صنایع دستی و دو رکعت نماز شکرانه از جمله مراسم این جشن است.
مين از امهات عناصر اربعه و پايه ي اصلي زندگي ست و بشر آرامش خويش را از پا سفت كردن بر خاك، به دست مي آورد. هنوز تجسس هاي باستان شناختي نتوانسته است تا اولين پايگاه كشاورزي در جهان را مشخص نمايد. نياز به استقرار جمعي و ضرورت هاي انساني پس از دوره ي شكار، استفاده از دانه هاي خوراكي را به عنوان قوت غالب و دائمي، ناگزير كرد.
داريوش، پادشاه هخامنشي در دعايي ماندگار مي گويد كه: خدايا سرزمينم را از دروغ و خشكسالي مصون بدار. در اين پندار نيك انديش، بلاي زميني خشكسالي را همنشين دروغ دانسته است كه آفت معنويت و موجب ويراني روح و انديشه است. مردمان كار و زراعت به شكرانه ي برداشت محصول و آرامش از سيرماني خانواده تا سال زراعي ديگر هر يك به فراخور خويش جشني را برپا داشته و سفره ي بركت خويش را در دشت مي گستراندند.
جشني كه همزمان با چينش دسته هاي پربركت گندم و شالي و شروع خرمن كوبي برپا مي شد و مهر را در روز مهرگان مي پراكند. ايرانيان قديم هر روز را به نامي مي خواندند و معيار ايام را سي روزه محاسبه مي كردند.
منبعhttp://www.mazandnume.com/fullcontent/6120/جشن-خرمن/
امیدوارم هرروز ازین جشن ها درسرزمینم برپابشه😊عالی،تشکرازشما👏
حیف که خیلی از این جشن ها به فراموشی سپرده شدن